- topnieć
- topnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, topniećeję, topniećeje, topniećniał, topniećnieli {{/stl_8}}– stopnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o pewnych ciałach stałych: przechodzić w stan ciekły pod wpływem podwyższonej temperatury; topić się, rozpuszczać się, rozpływać się; tajać, mięknąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Śnieg, lód, bałwan, wosk topniał. Kry stopniały. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łagodnieć, mięknąć, rozczulać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czyjeś serce topniało pod wpływem ciepłego spojrzenia. Nienawiść stopniała z czasem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'maleć, kurczyć się, ubywać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szeregi przeciwników topniały. Majątek stopniał. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.